پريان در افسانه هاي ايراني و آپسارا در (ريگ و دا) زناني آب پيكرند با خويش كاري مشترك. بررسي تطبيقي نشان مي دهد كه اين دو در ذات واحدند و هر دو با آب پيوندي تمام دارند، اما گويي پري ايراني در طول دگرديسي اش و نيز آميختن با تخيل پوياي ايراني بدل به زن -ايزدي شده در كمال جادوكاري ولي آپساراي هندي ايزد – زني است كه تنها چندي در جلد زنان به زمين مي آيد. پريان و آپساراها هر دو در نهايت غيب مي شوند: يكي به بهشت (پري) و ديگري به آسمان (آپسارا) باز مي گردند وسبب نيز بر افتادن رازي است كه از خردماورايي آنان سرچشمه مي گيرد و فاش شدنش حريم خداي گونه آنان را به روي آدميزاده فاني مي گشايد، اما فاني را صبر و دانش آن سر نيست. در اين حيطه افسانه هايي كه در سرتاسر ايران از (خضرنبي) روايت مي شود مشتركاني با اين تيپ افسانه هاي پريان دارند…