چکیده
در جامعه هاي ايراني و اسلامي برخي از بادها را همچون روح و جن مي پندارند و باور دارند كه اين بادها با وارد شدن به تن آدميزادگان، آن ها را تسخير مي كنند و به فرمان خود در مي آورند. اين بادها يا جن-بادها را به دو دسته، بادهاي زيانكار و بادهاي بي زبان تقسيم مي كنند. وقتي يك ديو- باد يا جن- باد كسي را مي زند،يعني به درونش مي رود و تسخير و هوايي اش مي كند،براي رام كردن و تسخير ديو- باد و يا بيرون كردن ديو يا جن از تن شخص بادزده يا جن زده (شخص مسخر باد) جادو پزشكان مخصوص تسخير ارواح از دو روش درماني پايا و گشتاري استفاده مي كنند.در روش درماني پايا،شخص بيمار كاملا بهبود مي يابد و با وضعيت دوره پيش از باد زدگي به گروه اجتماعي خود در جامعه باز مي گردد. در روش درماني گشتاري، ديو- باد يا جن- باد از درون شخص باد زده بيرون نمي رود و بر او همچون مركبي سوار مي شود و با استحاله شخصيت مركب خود، هويت اجتماعي تازه اي از او مي سازد. از آن پس شخص آميخته با جن- باد به كيش بادانگاري و گروه اجتماعي بادزدگان يا اهل هوا مي پيوندد و زندگي نويني را با اعضاي گروه آغاز مي كند.
کليدواژگان: اهل هوا ، بادزار ، باد مشايخ ، تسخير باد ، جادو پزشكان ، جن – باد ، روح – باد ، روح پنداري ، شيوه درماني پايا ، شيوه درماني گشتاري ، هويت سازي اجتماعي