نقش پردازي از سلاله مردم نگاران پيشگام ايران
«هر رفتار کوچک و بزرگ انسان در هاله عطوفت و مهرباني چنان لطيف مي شود که گويا اين رفتار از جمله رفتارها در اين کره خاکي نيست» (پورکريم، در نامه اي از پاريس)
ويژگي هاي اخلاقي و رفتاري
هوشنگ پور کريم مردي افتاده و خاکي بود. ساده مي زيست، ساده مي پوشيد، و ساده سخن مي گفت و مي نوشت. خاک پاي مردم کوچه بازار و خدمت گزار مردم ايل و روستا بود. همواره به ياد مردم ستمديده يک لاقبا بود و از فکر آنها غفلت نمي ورزيد، با خود پيمان بسته بود که تا جان در تن دارد در خدمت مردم تنگ دست و مظلوم باشد. براي اين که پيمان با مردم از يادش نرود هميشه اين شعر را زمزمه مي کرد:
«بشکني اي قلم، اي دست اگر پيچي از خدمت محرومان سر؟»
…
