موضوعاين پژوهش اهميت لقب در هويت بخشي به افراد است. پر واضح است كه هويت نقش مهمي در برقراري روابط فرد با ديگران و مشاركت اجتماعي دارد و لقب به عنوان يكي از عناصر تشكيل دهنده هويت از اين منظر داراي اهميت است. از اين رو، پژوهش حاضر درصدد است تا نقش اين عامل را در هويت بخشي به افراد تشريح نموده و ابعاد فرهنگي لقب را به عنوان نمادي از تعلق طبقاتي و هويت فردي بررسي نمايد. با توجه به ماهيت موضوع و بعد فرهنگي آن از روش كيفي استفاده مي شود. جامعه مورد مطالعه روستاهاي منطقه « هورامان» واقع در غرب ايران مي باشد.
لقب، از يك طرف، برچسبي است كه ديگران آن را به فرد نسبت مي دهند و به شكل انتسابي از پدر به فرزند مي رسد كه هم مي توان مايه مباهات باشد و هم مانعي در راه ابراز توانمندي هاي شخصي و نمايش خويشتن به حساب آيد كه بعد دوم و تحقيرآميز لقب در اين پژوهش بيشتر محرز است و در اين معني مفهوم « داغ ننگ» گافمن را تداعي مي كند. از طرف ديگر، لقب نمادي براي تعلق طبقاتي و جايگاه اجتماعي فرد است كه بر اين اساس طبقات حاكم و گروه هاي فرادست اجتماع، مثل خان، شيخ و ملا، فاقد القاب تحقيرآميز و توده مردم داراي آن مي باشند. مهمترين نتيجه اينكه كنشگران در جريان كنش هاي متقابل خويش و در غياب فرد به نسبت دادن لقب تحقير آميز به او دخيل بوده اند كه بكسان سازي اجتماعي منفي از پيامد چنين كنشي است ( من دارم، چرا ديگران نداشته باشند؟)