در میان عناصر و مولفه های تشکیل دهندة ساختارهای سنتیِ حمل و نقل در جهان اسلام تا پیش از تحولات فناورانه در این ساختارها، عنصر انسانی که از جمله در حرفة چارواداری/ مکاری گری بروز می یافت، کمتر مورد بررسی قرار گرفته و بیشترِ مطالعات در حوزة حمل و نقل سنتی در دورة اسلامی، به بررسی راهها ومسیرهای ترابری یا ادوات حمل و نقل معطوف بوده است. در مقالة حاضر، تاریخ اجتماعی کوتاهی از زندگی حرفه ای این صنف، تنوعات ساختاری و کارکردی و ویژگیهای اختصاصی این حرفه و رفتار حرفه ای نیروی انسانیِ شاغل در نظامات حمل و نقلی، بر اساس اطلاعات جزئی نگر و بسیار پراکندة موجود در منابع دورة اسلامی، به دست داده شده است.
