شناخت انسان و آگاهي از ويژگي هاي او، منبع مهم استخراج و تدوين اهداف تربيتي است و راهبردهاي علمي، فلسفي، ديني و عرفاني از جمله اساسي ترين وسايل شناخت انسان محسوب مي شوند. از اين رو، در اين مقاله به منظور تدوين اهداف تربيتي در جامعه اسلامي، ماهيت انسان با رويكردي فلسفي مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور، انديشه هاي ابن سينا، شيخ اشراق و ملاصدرا با تكيه بر سه محور ماهيت نفس، دلايل اثبات وجود نفس و رابطه نفس و بدن بررسي شده و الگوي نظري آرنولد گريز(1994)به عنوان منطق زير بنايي اين بررسي، مورد استفاده قرار گرفته است. در نتيجه اهداف تعليم و تربيت براساس مباني انسان شناسي متفكرين موصوف به تصوير كشيده شده و افتراقات و اشتراكات آن ها در اين زمينه به تفسير بيان شده است.