نام اصلي تخت جمشيد در دورۀ هخامنشي« پارسه » بوده است. دراين بررسي، نخست علل انتساب عنوان « تخت جمشيد » و چگونگي نسبت دادن اين تختگاه بزرگ هخامنشي به جمشيد، پادشاه اساطيري ايران باستان، بازگو مييشود.آن گاه نظريه هاي دو دسته از ايران شناسان دربارۀ کارکرد اصلي تخت جمشيد مطرح مي گردد. دستۀ نخست برآنند که تخت جمشيد صرفاً تختگاه اداري و سياسي پادشاهان هخامنشي بوده، اما گروه دوم معتقدند که تخت جمشيد تختگاهي آييني و حتي صرفاً يک معبد بوده است. از روي شواهد و مدارک باز مانده، به ويژه سنگ نبشته هاي فارسي باستان و الواح عيلامي مي توان اثبات کرد که علاوه بر اجراي امور اداري و سياسي، تشريفات آييني گسترده اي – به خصوص آيين هاي مربوط به نوروز و مهرگان- در اين جا به اجرا در مي آمده است. از اين رو، مي توان بر فرضيۀ تختگاه آييني بودن تخت جمشيد تأکيد ورزيد و جنبۀ پايگاه اداري سياسي آن را کم رنگ دانست و در نتيجه، تخت جمشيد را نمي توان صرفاً يک معبد قلمداد کرد