سيستم اطلاعات جغرافيايي (جي.آي.اس)قابليت هايي دارد كه در ديگر فنون رايانه اي كم تر مشاهده مي شوند. از خصوصيات بارز بهره برداري از آن در جهت افزايش سرعت، دقت، صحت و قابليت آن در طراحي و برنامه ريزي مي باشد. اغلب مؤسسات دولتي، سازمان ها، شركت هاي بيمه، مراكز بهداشت، حمل و نقل، مراكز مهندسي و پزشكي از اين فن براي طراحي و تجزيه و تحليل برنامه هاي خود استفاده مي كنند. بسياري از جنبه هاي اين سيستم از سوي باستان شناسان نيز مورد استفاده قرار گرفته است كه عبارتند از:جي.آي.اس سه بعدي براي بررسي ساختار درون محوطه، تلفيق داده هاي ژئوفيزيكي با ساير اطلاعات مرتبط و در نهايت نمايش جي.آي.اس در زمينه اشكال و پوشش زمين براي شبيه سازي رايانه اي از سطح ناحيه. بنابراين، توانايي باستان شناختي اين سيستم در آينده بسيار كاربردي تر و با اهميت تر خواهد شد. اين مقاله اطلاعاتي در مورد جي.آي.اس و استفاده آن در باستان شناسي را ارائه مي دهد.
کليدواژگان: باستان شناسي ؛ راستر ؛ ركتور ؛ جي.آي.اس ؛ مدل هاي رقومي ارتفاع